Gisteren was ik aanwezig op de avond van Artemis Brussel in het kader van de week van de vrouw met als themavraag: “Wat als je morgen niet meer kan wat je altijd deed? Heb jij een plan B?” De hoofdgetuigenis van Evi Renaux, auteur van “My Life on Sneakers”was erg pakkend en liet niemand onberoerd. Ook de verhalen van Sophie Knockaert (June in the City), Inge Wachtelaer (B & B Maison Marguerite), Gudrun De Ruyver (Cheetah Home) en Els De Boutte (Make Me Fly en auteur van “Goesting! Opnieuw plezier in je werk en je leven)” waren voorbeelden van enorme innerlijke kracht; het zijn dames die door een zwarte periode gingen in hun leven en erin slaagden een volledig nieuw leven uit te bouwen waarin ze wel gelukkig kunnen zijn.
Ik leef vandaag met hen mee door de rit mee te maken op de rollercoaster van emoties, door een beschrijving te geven van een mogelijke gevoelswereld voor een na een burn-out; van zwartgalligheid naar een rooskleurige bril.
Zwart
zo zijn jouw gedachten over de toekomst.
Dreigingen in het zwarte gat van de armoede te worden geduwd
waarbij je zeker geen gat in je hand moet hebben
Noir de noir (zoals de chocolade)
Bitter en hard
De pure waarheid onder ogen moeten zien;
dat je nooit meer kan en mag snoepen
van de professionele wereld –
met als vulling iets wat jou echt zou smaken.
Zoals de zwarte weduwe:
alles wat er in jouw spinnenweb van donkere hersenspinsels komt
wordt gedood.
Genadeloos;
alsof je geen energie wil geven
aan alles wat iets kan betekenen in het leven.
Geen zwart geld voor jou.
Misschien wat witwaspraktijken voor jouw zwarte angsten.
Zoals het steenkool in de mijnen:
jouw ware persoonlijkheidsschatten liggen ook ergens diep begraven.
Is jouw hart door de zwartgalligheid het zwarte goud geworden?
De kleur van de rouw.
Het is alsof je jouw dromen definitief begraven hebt.
Het genre van jouw levensfilm?
De film noir
Je ziet door het bos de bomen niet meer.
Zou je dus verdwalen in het zwarte woud?
Je voelt je het zwarte “schaap” op je werk.
(waar men zich waarschijnlijk in het “ooi”tje voelt genomen door je afwezigheid.
Je bent “lam” geslagen door gebrek aan respect (vind je zelf – ondanks een sterrenbeeld “ram” en het feit dat je hier niet over wil blijven doord”rammen.”
Misschien moet je alles via een ander zwart-wit-perspectief bekijken?
Black is Beautiful
White is wonderful
Heb je een zwarte band in judo nodig
om tegen jezelf te kunnen vechten?
Er weer gekleurd opstaan.
La vie en rose.
You think pink.
Het leven ziet er rooskleurig uit.
Je hebt nu lak aan veel dingen,
maar alles krijgt ineens glans.
Alle kleuren laten je opbeuren.
Je kleurt alles in met flair en fleur.
Je opent weer je deur.
Je kan weer openbloeien
en jezelf in de bloemetjes zetten.
De regenboog is,
na zon en regen –
een lach en een traan
of eigenlijk veel tranen –
weer aan de hemel verschenen.
Je wil jouw leven weer inkleuren
en vindt aan het einde van die regenboog een schat;
een symbolische pot goud,
waarmee je toch nog munt kan slaan
uit die donkere verwarrende periode.
