Maand: november 2016 (Pagina 1 van 2)

“Topclubs lanceren facebook,” staat er vandaag in de krant. Mijn toppeelster wist al dat publiek gaan reizen pp het web je populair maakt. Ze is vandaag vertrokken voor een solo wedstrijd.  De tegenstander neemt graag de proef op de som en berekent zijn kansen; het examen wiskunde. Ik weet dat ik erop kan rekenen dat ze zich degelijk heeft voorbereid. De overwinning valt af te wachten. Ze is in ieder geval strijdbaar vertrokken, regen en koude trotserend op weg naar haar doel. Of ze gaat scoren, valt af te wachten. Ik doe niet aan kansberekening door naar de gokchinees te gaan. Ik wed liever op een glimlach op haar gezicht als ik haar zou opwachten met loempia’s en sushi Dan ben ik een mama aan de top (neen geen oma zoals bij K3. Ik ben ondanks en dankzij alles jong van hart). Samen vormen we dan ook een topclub. Posten op facebook hoeft niet per se. Face to face is veel leuker. We weten dat we op elkaar kunnen rekenen en zijn elkaars fanclub. Is dat niet “top-pie?”

Applausje mag. “Liken” ook!

Ik ken een man die met vreemde handelswaar langs de huizen gaat.

Hij zag er opmerkelijk netjes uit in zijn pak, maar wat het meeste opviel was zijn hogehoed; zo eentje als de magiërs hebben. Met kwieke tred wandelde hij van huis tot huis. Zodra de deur openging, bracht hij zijn magische formule: “Ik heb vandaag een heel speciale aanbieding!” Zijn klanten zagen vaak sterren fonkelen in zijn ogen. Hij toverde als w-ondernemer producten op maat uit zijn hoed. Het oude eenzame vrouwtje verkocht hij een hondje, een overspannen mama met krijsende baby een CD met rustgevende muziek. Aan een jubilerend koppel sleet hij feesthoedjes en hij regelde een fanfare. Hij bracht eigenlijk glimlachjes en ging daar jaren mee door als een soort goochelaar.

Op een gegeven moment leek zijn aanpak niet meer te werken. Deuren bleven dicht terwijl hij mensen binnen naar een computerscherm zag staren, schijnbaar hun eigen spreuken formulerend. Toen wist hij dat het tijd was te veranderen van strategie. Een webshop beginnen bleek de oplossing: www.bighatiswatchingoveryou.world.  Nu komt hij weer wel overal binnen als onlinetherapeut met persoonlijk advies. Hij heeft uitstekende connecties met google en ziet nu zelf sterren als waardering.

Van goochelen naar google: als je je aanpast aan vreemde tijden vind je altijd wel een “smiley.”

Leona Geudens

Het kind wacht bij het huis van zijn oma.

De kleine jongen was al zo lang aan het wachten – dat zijn een heleboel 88 – “achten.” Waar zat Moeke toch met haar ged88? Ze wist toch dat ze hem kon verw88? Was hij haar niet meer ge9? Waar zou dat aan hebben gelegen? Hij had vanz11sprekend 10/10 gehaald op zijn taak van rekenen. Hij was toch die kleine prins, waarvan er geen 13 in een dozijn (12) waren? Nu leek hij helemaal alleen op de wereld.

De tijd bleef verder tikken. Tik-tik-tik. Ja daar werd je “getikt” van. Zou mama hem straks op de vingers tikken als hij niet bij oma was geweest? Misschien moest hij gewoon aftellen en dan zou ze verschijnen; 10 -9 -8; zucht weer gew8 – ja nu al High Five – 4 – 3 – 2 – 1, een half, een kwart, bijna niks, nul. Joehoe oma, kom maar tevoorschijn! Nog steeds was er niets te zien. Misschien speelde ze wel verstoppertje? Ja, dat moest het zijn. Hij ging haar zoeken. Hij glipte binnen langs de achtertuin en keek door het raam van de gesloten keukendeur. Opeens zag hij haar liggen op de grond. Jippie! Gevonden! Maar ze reageerde niet op zijn geroep, hoe vaak hij ook schreeuwde.

De jongen wachtte bij het huis van zijn oma, die niet meer meetelde. Ontelbaar lang.

Leona Geudens

Een spannend kortverhaal voor als de poes spint op je schoot? Oppassen dat je hier geen kater aan over houdt. Zet je beste beentje voor!

Vandaag laat ik beelden spreken!