Vrijheid blijheid
Zondag. Zonnetje in mijn ogen op zo’n dag. Ik straal een beetje. Ik ben vervuld van een warme gloed. Ik heb geen vroege vogels in mijn nest en word niet opgejaagd door hun gekwetter en gebedel om eten. Mama huismus kan er in gedachten even op uitvliegen, terwijl de nachtraven nog verstokt over hun stokpaardjes dromen. Even de (fabeltjes)krant lezen, maar nog liever in gedachten aan de haal gaan met verhalen.
Vandaag krijg ik een heel bijzonder cadeau: tijd. Ik moet oppassen dat het niet zomaar voorbijvliegt, maar tracht het te koesteren. In deze schijnbare hectische wereld zijn er vaak donderwolken die wensen dat er 25 uren in een dag zijn, omdat ze anders niet genoeg tijd hebben om te schitteren (zelfs als ze daardoor ironisch genoeg niet het zonnetje in huis zijn).
Maar uiteraard zijn er nu weer regentranen door de invoering van het winteruur dat ons systeem zou ontregelen, zodat we er bijna onze pluimen bij zouden verliezen. Ik veer recht bij dit soort uitspraken. Waarom zou je niet gerust zijn omdat je nu eens niet op de vlucht moet voor je eigen haastgedrag? Misschien moet er maar een gezamenlijke vlucht naar het zuiden worden georganiseerd voor rare vogels. Ik speel wel ekster; ik ga liever op zoek naar de glimmende dingen in de duisternis. Ben ik zo een roofvogel? Gevangen ben ik nog niet. Integendeel het geeft een bijzonder vrij gevoel om met de tijd en het zonlicht te kunnen spelen. Vrijheid. Niet eens op een vrijdag. Dag zondag – voor mij zonder kerkuil en als vrije vogel die zingt zoals ze gebekt is; een beetje gek en met vleugels om uit te vliegen naar die oase van rust.
V
Peace Vrijheid Free as a bird
to the sky
high
I fly
